Digitaal Loket

Ik moest een verklaring overleggen waaruit ondubbelzinnig blijkt dat ik in Lochem ben geboren. De gemeente Groningen kon me deze niet verstrekken. Dat spreekt voor zich. Ik werd dan ook verwezen naar mijn geboorteplaats Lochem.

Groningen - Lochem is circa 130 km, een afstand die je in dit geval simpel digitaal neemt: het kost immers niets, geen tijd, geen brandstof en geen gedoe.

Maar toch: Lochem.

Op bovenstaande foto (1900) zien we rechts, met goede wil, twee huizen onder één kap. De tweede rechts is de woning van mijn zoete jeugd, Zwiepseweg 59. Mijn moeder woont er nog steeds en ze geniet volop van alles dat haar het dagelijks leven biedt.

Eind jaren ’50 spijkerde mijn vader een schuurtje annex kolenhok in de achtertuin. Daartoe gebruikte hij onder meer alle houten zonneblinden die de kozijnen van de voorgevel sierden. Ze deden het als de beste. Een bizarre ingreep en wel vanwege het feit dat mijn vader directeur was van een houthandel.

Ter zake.

Voor de vereiste geboorteakte bezocht ik het digitale loket van de gemeente Lochem. Ik las daar het volgende:

In deze digitale balie bieden we informatie over een groot aantal producten en diensten van de gemeente. U kunt de producten alfabetisch of systematisch benaderen. Bepaalde producten zijn ook toe te wijzen aan een situatie. Die zijn dan ook via dit criterium te vinden. U kunt een aantal trefwoorden invoeren waarna de aanwezige productinformatie hierop zal worden doorzocht. Het resultaat bestaat uit een lijst met producten waarin de door u ingegeven trefwoorden te vinden zijn.

In Lochem bevindt zich tussen de meanderende Berkel en het strakke Twentekanaal een smalle strook winderig industrieterrein. Voor de bouw van haar nieuwe gemeentekantoor koos de Gemeente Lochem voor deze plek.

Gezien de maquette dan wordt dit kantoor er een waarbij het hierboven geciteerd ambtelijk jargon naadloos en messcherp aansluit: eenduidig, strak en anoniem.

Voor de overheid blijkt de burger verworden tot product.

Een echt loket, dat is me liever.