zondag 20 juli 2014

Peter van Straaten

Peter van Straaten is een tekenaar/cartoonist die het schouwtoneel dat Nederland heet observeert en dit met een feilloos oog voor detail in beeld en woord fijnzinnig fileert en subtiel weet te raken. In vlotte, klare lijnen en met wat slordig ogende, ferme arceringen schetst hij relaties, sociale klasse, man en vrouw, jong en oud, de lach en de traan. Kortom: het ons zo herkenbare dagelijkse leven. Iedere tekening voorziet hij van een tekst die er vooral toe doet. Misschien zegt deze soms wel meer dan de afbeelding dat doet, maar goed beschouwd kan de een niet zonder de zeggingskracht van de ander.

Van Straaten is de ultieme chroniqueur van het Nederlandse sociale en culturele leven.

In een interview dat Vrij Nederland op 19 maart 2005 met hem had, gaf hij in bescheidenheid aan dat het tekenen naar model van auto’s zijn zwakke punt is.

Op de tekening van 7 juli 2014 van zijn zeurkalender raast een auto over een ononderbroken streep op kennelijk de Route des Vacances. In de jaren '60 en '70 was deze RN 7, die van Parijs naar de Côte d'Azur leidt, misschien wel de bloedigste weg van West-Europa. Deze werd dan ook wel la Route de la Mort genoemd.



De getekende auto’s op de achtergrond gaan per dertien in een dozijn. Misschien zelfs meer. Maar het exemplaar van deze roekeloze bullebak is wel degelijk een bestaand model, een Peugeot 404.

Ik ensceneerde de geschetste verkeerssituatie met mijn eigen 404 uit 1961 vanuit een zelfde perspectief.



We zien dat Van Straaten zijn hierboven geciteerde bewering inmiddels door eigen toedoen danig onderuit heeft gehaald.

Tijd leert.












donderdag 10 juli 2014

Oranje (slot)

Onze straat staat vage grondwerkzaamheden te wachten. Wezenlijke onderdelen staan daartoe aan het eind ervan strak verpakt te wachten op de dingen die komen gaan.

Maar eerst het voetbal.

Aan de verbluffende Nederlandse succesreeks bij het WK in Brazilië kwam vanavond een onverwacht en onverhoopt einde. 


Oranje opgerold.

woensdag 2 juli 2014

Niet Verschenen Thrillers

Onlangs was ik een weekend in Lochem.

’s Avonds laat maakte ik een blokje om. 

Het onrustig licht van die nacht intrigeerde me.

Volle maan. De wolken zochten in vliedende vaart hun eindeloze bestemming. Dat gaf mooie beelden, de soort beelden die Carel Willink achteloos vanaf zijn magisch palet wist te schudden: onheil, beklemming en spanning.

Ik fotografeerde enkele villa’s. Goed beschouwd zouden die foto’s maar zo de boekomslagen van een serie thrillers kunnen zijn.

Met die gedachte ging ik aan de haal. 

Een anagram van mijn naam werd de auteur, de uiteenlopende foto’s kregen sprekende titels en over de grafische kant van de zaak ontfermde mijn dochter Marin zich. Ze koos voor het schreefloos lettertype Nobel uit de jaren '30, een ontwerp van Roos  en De Goede.

Overigens werkt Marin al enkele jaren bij het kleine en bescheiden, maar zeer prestigieuze bureau Des Signes in Parijs. http://www.des-signes.fr/

Onderstaand ons resultaat.

Eerst een afzonderlijke omslag. 




Dan twee trilogiën, alfabetisch op titel gepresenteerd. 

In Questa Notte is overigens de Italiaanse editie van Die Nacht.








Dreigend en vervreemdend, spannend en sinister, dat zijn die boeken.

Maar niet echt.