Medio 2013 verscheen Amsterdam
van Russel Shorto, journalist van
The New York Times. Het is een
indrukwekkende en gedetailleerde geschiedenis van onze hoofdstad. In de
subtitel wordt Amsterdam de meest
vrijzinnige stad ter wereld genoemd, een kwalificatie die de stad siert.
Ik leende het boek bij de Openbare Bibliotheek Groningen.
De 400 pagina's had ik nog lang niet doorgenomen: de uitleentermijn moest dan
ook worden verlengd. Omdat het bonnetje dat me bij het lenen werd verstrekt
daarin nogal onduidelijk was, vervoegde ik me bij de balie van de bibliotheek. De vriendelijke medewerker scande mijn lenerspas nog maar eens, printte de gegevens en constateerde dat ik
Amsterdam op het moment dat ik het leende ook weer had ingeleverd.
“Dat kan niet, want kijk: u heeft het op 29 januari teruggebracht,” stelde de
bibliothecaris, daarbij blind vertrouwend op evident gebrekkig, digitaal databeheer van zijn werkgever.
Verbluft en met stomheid geslagen nam ik me voor om voor Amsterdam royaal de tijd te nemen.
Die tijd is me aantoonbaar gegund.
Die tijd is me aantoonbaar gegund.
