Let's Gro is een jaarlijks terugkerende manifestatie,
waarbij politici, ambtenaren en burgers een dag of wat in informele sfeer debatteren en discussiëren over de toekomst van Stad,
de naam waarmee de stad Groningen zich afficheert; informeel én officieel. De
meest uiteenlopende onderwerpen passeren de revue. De duurzame stad, de fysieke
en de digitale. Dat werk. De organisatie noemt het een Inspiratiefestival. Dan weten we waar het toe leidt.
De informatiebalie van Let’s Gro is
ondergebracht op de hoek van de Grote Markt en de Poelestraat. In 2017 maakt
dit plaats voor Merckt. Dit nieuwe
hoekpand zal deel gaan uitmaken van de nieuwe oostelijke gevelwand van de Grote
Markt. Stedenbouwkundig een interessant gegeven, want de rooilijn van die wand
wordt vijftien meter ten opzichte van de huidige naar voren geschoven. Daarmee
wordt de kadastrale situatie hersteld, zoals deze tot het eind van de Tweede
Wereldoorlog bestond. De Grote Markt wordt met deze ingreep een wat intiemer
plein.
Als een bok op de haverkist ziet de Gemeente Groningen toe op naleving
van haar strikte regels met betrekking tot behoud en aanzien van haar historische binnenstad.
Kleurgebruik bij schilderwerk aan panden heeft ze daarbij nauwkeurig omschreven. Zelf
lapte ze haar eigen regelgeving achteloos aan de laars toen ze haar organisatie
Let’s Gro de gelegenheid gaf hun
hoofdkantoor in volle hoogte en breedte knalroze te laten spuiten.
Maar goed. Dit terzijde.
In strakke, witte belettering lezen we een zesregelige tekst. Geschreven
door een van De Vijftigers, dan had deze tekst een gedicht
geheten. Hoe dan ook, deze laat aan het onoverkomelijk lot van het pand aan
duidelijkheid niets te wensen over.
Ik bracht er een kleine wijziging in aan:
Een vast metrum, alliteratie in staccato en de tekst betreft slechts Stad.
